امروز انجیل مرقس ۱۵ را می‌خوانیم. در آیه ۳۴، عیسی بر روی صلیب با کنجکاوی فریاد می‌زند: «خدای من، خدای من، چرا مرا رها کردی؟» با نقل قول از مزمور ۲۲ از عهد عتیق، منظور عیسی این است که با بر دوش کشیدن تمام گناهان جهان بر روی صلیب، او در آن ساعات در واقع از خدای پدر جدا شده است. این برای او حتی دردناک‌تر از درد جسمی مصلوب شدن است. عیسی این کار را *برای شما* انجام داد تا گناهان شما هرگز *شما* را از پدر جدا نکند. هللویاه!
امروز انجیل مرقس باب ۱۴ را می‌خوانیم. مهم‌ترین چیز در این باب، شام خداوند است که عیسی به شاگردانش تقدیم می‌کند. مسیحیان امروز نیز این کار را در کلیسا انجام می‌دهند، زیرا بدن حقیقی خداوند را در نان و خون حقیقی او را در شراب دریافت می‌کنند. ما برای مؤمنان در کشورهایی که به دلیل عدم اجازه دولت‌هایشان به آزادی مذهب، قادر به دریافت شام خداوند نیستند، دعا می‌کنیم. باشد که خداوند روزی این امر را ممکن سازد!
امروز انجیل مرقس ۱۳ را می‌خوانیم. یک بخش کلیدی در این فصل در آیات ۱۰-۱۱ آمده است: عیسی مسیح «سنگ» است - یک پایه محکم - برای کسانی که زندگی خود را بر او بنا می‌کنند. در عین حال، متأسفانه، او «سنگ لغزش» است برای کسانی که او را رد می‌کنند... در هر صورت، عیسی مسیح در زندگی ما حضور دارد. اگر زندگی *شما* بر روی عیسی، سنگ بنا شده است، خدا را ستایش کنید!
امروز انجیل مرقس ۱۲ را می‌خوانیم. در اینجا خلاصه‌ای از چگونگی زندگی ما به عنوان مسیحی را داریم: خدای سه‌گانه (پدر، پسر و روح‌القدس) را با تمام وجود دوست بداریم و همسایه خود (یعنی همه افراد زندگی‌مان) را مانند خودمان دوست بداریم. و وقتی در انجام این کارها (که به دلیل گناه نخستین در ما اجتناب‌ناپذیر است) کوتاهی می‌کنیم، عیسی همیشه ما را می‌بخشد. متشکرم، عیسی!
